کوارتز

کوارتز بسیار رایج ترین شکل است. تری دیمیت، کریستوبالیت و اوپال معدنی سیلیس آبدار غیرمعمول هستند و سیلیس زجاجیه (شیشه ای)، کوزیت و استیشوویت تنها از چند محل گزارش شده است. چندین شکل دیگر در آزمایشگاه تولید شده است اما در طبیعت یافت نشده است.

سیلیس غنی ترین مواد معدنی چیست؟

سیلیس – سیلیس هرگز در حالت طبیعی خود یافت نمی شود، بلکه در ترکیب با اکسیژن به عنوان یون سیلیکات SiO44- در سنگ های غنی از سیلیس مانند ابسیدین، گرانیت، دیوریت و ماسه سنگ یافت می شود. فلدسپات و کوارتز مهم ترین کانی های سیلیکات هستند.

سیلیس کریستالی است یا آمورف؟

سیلیس به دو گروه اصلی سیلیس کریستالی و سیلیس آمورف (سیلیس غیر کریستالی) تقسیم می شود. رایج ترین نوع سیلیس کریستالی کوارتز است. انواع دیگری نیز وجود دارد، اما کمتر رایج هستند. ترکیبات سیلیس در سراسر محیط در سنگ ها، ماسه، خاک رس، خاک، هوا و آب یافت می شوند.

بهترین منبع طبیعی سیلیس چیست؟

سبزیجات همچنین منبع غنی از سیلیس هستند، به ویژه سبزیجات سبز با بالاترین محتوای. اگر می خواهید مصرف سیلیکون خود را افزایش دهید، توصیه می شود خیار، کرفس، کلم خام، مارچوبه، چغندر، یونجه، برگ قاصدک جوان، خردل، کاهو، تربچه و پیاز سفید و غیره را بیشتر مصرف کنید.

حلالیت سیلیس در آب چقدر است؟

حلالیت اساساً در دماهای زیر 200 درجه سانتیگراد صفر است و در دمای 360 درجه سانتیگراد به حداکثر 0.20 قسمت سیلیس در هر 100 قسمت آب افزایش می یابد. حلالیت بیش از 360 درجه سانتیگراد کاهش می یابد، اما در دمای بحرانی آب فقط کمی کمتر است. .

چگونه سیلیس را به آب اضافه کنید؟

وقتی سیلیس را به آب خود اضافه می کنید، همیشه ابتدا سیلیس را اضافه کنید، هم بزنید، سپس کود و آب را طبق معمول اضافه کنید. با این حال، اگر مشکلی وجود دارد، مانند گیاهی که تحت حمله آفات قرار گرفته یا استرس دارد، می‌توانید برای جذب فوق‌العاده سریع سیلیس را روی برگ‌ها اسپری کنید.

چرا از سیلیس در تصفیه آب استفاده می شود؟

این ماده به طور گسترده در تصفیه آب به عنوان یک محیط دانه ای در بستر عمیق به عنوان ماسه کوارتز (یا ماسه سیلیسی) برای حفظ ذرات معلق به شکل کلوئیدی استفاده می شود. از آنجایی که حلالیت کوارتز در آب بسیار کم است (1.2 میلی گرم در لیتر)، به طوری که نامحلول در نظر گرفته می شود.

سیلیکا کلوئیدی

شکل دیگر سیلیس موجود در آب به نام “سیلیکا کلوئیدی” شناخته می شود. این فرم یک شکل پلیمری سیلیس است که در آن ذرات بسیار ریز هستند و نمی‌توان آنها را با استفاده از تکنیک‌های فیلتراسیون معمولی از آب فیلتر کرد. سیلیس کلوئیدی را نمی توان با استفاده از روش های تبادل یونی حذف کرد.

سیلیس در منابع آب سیلیس

می تواند در منابع آب به دو شکل اصلی وجود داشته باشد. اولین مورد از آنها “سیلیس واکنشی” است. سیلیس واکنش پذیر به عنوان یون بی سیلیکات در آب حل می شود و آن را به یک اسید بسیار ضعیف تبدیل می کند. این نوع سیلیس را می توان با استفاده از رزین های تخصصی تبادل یونی از آنجایی که سیلیس حل می شود حذف کرد. با این حال، بازسازی این رزین ها دشوار است. نیاز به بازهای قوی مضر مانند سود سوزآور (NaOH) و استفاده از آنها به طور کلی به کاربردهای صنعتی محدود می شود.

نحوه حذف سیلیس

نرم شدن آب و به دنبال آن سیستم تصفیه اسمز معکوس یکی از بهترین روش های فیلتراسیون برای حذف سیلیس است. این ترکیب تبادل یونی و فیلتراسیون RO سختی آب، سیلیس، طعم و بو را به همراه ذرات معلق مانند شن و ماسه، کلر، کلرامین، مواد شیمیایی سرطان زا، آفت کش ها، حلال ها و فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم، مس و آرسنیک حذف می کند. فیلتر شستشوی معکوس تبادل آنیونی WECO Point Of Entry (POE) گزینه دیگری برای حذف سیلیس است.